P: Kinostudio “Mosfilm” e Moskes dhe “Shqperia e re”, Tirane 1953. S: M. Papava; RK: Sergej Jutkevic; OK: E. Andrikanis; AR: M. Anxhaparixe, M. Gromov, Viktor Stratoberdha; O: A. Ahmetova, L. Kranjekov; Pi: I. Shpinel; M: J. Sviridov, Cesk Zadeja; Z: B. Volski; G: M. Cirikjov; B: Panajot Kanaci; Mo: K. Alejeva; PT: L. Aleksandrovskaja; RD: V. Suhobokov; OT: G. Ajzemberg; Ko: A. Buda, Prof A. Miler; D: J. Svetozarov, J. Zvenkov; Tk: Llazar Siliqi; Pk: O. Krucinina, V. Kovring, M. Karjakin, I. Novoderjozhkin, Gjenovefa Heba, Aleksander Rafael; Di: G. Gamburg.
A: Akaki Horova (Skenderbeu); Besa Imami (Donika Kastrioti); Avdije Alibali (Mamica); S. Sokolovski (Hamzai); V. Anaxhaparixe (Dafina), G. Gernovalenko (Marashi); Naim Frasheri (Pali); B. Tjenin (Gjini); N. Bubnov (Lluka); Mihal Stefa (Gjergj Arianiti); O. Zhakov (Tanush Topia); G. Rumjancev (Lek Dukagjini); V. Papazjan (sultan Murati); Mihal Popi (Ballaban Pasha); V. Vertinski (Dozha i Venedikut); N. Levkojev (Xhovani); S. Zahariaze (Llavnikus); Lluk Kacaj (plaku i verber); V. Svjellokurov, S. Kullagin, S. Kurilov, Krisanthi Kotmilo, Loro Kovaci, Sokrat Mio, Stefan Pali, Kadri Roshi, Aleko Skali, V. Timofejev, N. Shashik, Lec Shllaku, Ndrek Shkejzi.
Aktoret e dublazhit: Lec Bushati, Besim Levonja, Behije Cela, Ndrek Luca, Pjeter Gjoka, Zef Jubani, Seit Boshnjaku, Gjon Karma, Matish Shiroka, Sander Prosi etj.
Kur Skenderi i vogel kish hipur mbi kale dhe po nisej per ne Turqi si peng i sulltanit, babai i tij, Gjon Kastrioti, e porositi:
“… Shikoje mire kete toke, keto fusha dhe male legjendare dhe mos i harro kure ato, bir…” Skenderi u rrit ne oborrin e sulltanit, ai u be nje perdorues i shkathet i armeve dhe udheheqes ushtarak me fame, por nuk e harroi asnjehere porosine e tea tit.
… dhe nje dite kur sulltani e kish ngarkuar si kryekomandant te ushtrise turke ne betejen kunder trupave hungareze te komanduara nga Janosh Juniadhi, ai braktis ushtrine turke dhe me 300 kalores u nis per ne Shqiperi. Porsa mberriti ne token ametare u ul ne gjunje, e puthi ate dhe u betua se nuk do ta linte kurre ne roberi.
E filloi me bashkimin e popullit dhe pajtimin e gjaqeve e se bashku me fshataret e bashkuar sulmoi dhe mori keshtjellen e Krujes duke e shpallur vendin te pavarur nga pushtimi osman. Ne fjalimin e pare ai iu drejtua popullit: “… Shqiptare! Lirine nuk ja u solla une, ate e gjeta, ja ketu ne zemrat tuaja! Ne Kuvendin e Lezhes bashkoi gjithe princat shqiptare te cilet e shpallen kryekomandant.
… Hordhi te pambaruara otomane u sulen mbi Shqiperine, komandantet me te zote te sulltanit i udhehoqen keto ushtri, por ato u thyen dhe u shpartalluan. Me ne fund vete sulltani u vu ne krye te ushtrise me te madhe te kohes, sulmoi keshtjellen e Krujes, por edhe ai pesoi te njejtin fat.
Thyerja e rezistences se shqiptareve do te ishte hapja e portave te ushtrive otomane per ne Europe, por Venediku dhe krali i serbise, ne vend qe ta ndihmonin Skenderbeun, i thuren atij intriga. Megjithate, ai i vetem ne krye te shqiptareve te bashkuar, derrmoi per 25 vjet me radhe hordhite e pambrojtura osmane.
