P:RTSH – Tirane, 1975 R: Vladimir Prifti, Bashkepunoi Ansambli i Teatrit Popullor. Regjia skenike: Piro Mani.
A: Sander Prosi – AM – (gjenerali): Pjeter Gjoka – AP – (prifti): Prokop Mima – AM – (gjenerali gjerman): Violeta Manushi – AP – (plaka Nice): Marie Logoreci – AP – (kontesha Xampa): Pavlina Mani (Beti).
Subjekti sipas romanit me te njejtin titull te shkrimtarit Ismail Kadare.
Te gjithe ushtrite fashiste te Hitlerit dhe te Musolinit perfundon ne varr. Pompoziteti i tyre qe filloi me hiterizmin e udheheqesve marshon drejt kryqeve. Keshtu nis filmi.
Kane kaluar 20 vjet dhe nga nje avion zbresin nje gjeneral dhe nje prift per te mbledhur eshtrat e ushtareve te vrare ne token shqiptare. Gjenerali ka nje ndjenje madheshtore por edhe nje lloj druajtjeje qe mundohet ta kaperceje me dialog te rendomte. Gjate gjithe filmit degjohet zhurma e kazmes qe rremon token per te nxjerre eshtrat. Toka rremohet, kazmat nxjerrin pa nderprerje eshtrat,por koloneli Xampa s’po gjendet. Germimet vazhdojne, gjenerali mbledh ushtrine e tij ne thaset e plasmasit. Papritur degjohet nje kenge. Ndonese ne kundershtim me njeri-tjetrin, gjenerali dhe prifti gjenden ne dasme te paftuar. Ndermjet dasmoreve eshte edhe plaka Nice. Ajo s’mund ta duroje kete gjeneral te ushtrise armike. Armiku mbetet armik dhe s’mund te harrohet. Ajo s’mund te harroje qe koloneli Xampa i ka vrare burrin dhe i ka perdhunuar vajzen. “Ti ke zanatin e mallkuar te zaptimit dhe je nje prej atyre qe me kane bere mua gjysme njeriu, nje cope plake te shushatur qe vjen ne kete dasme te huaj dhe rri ne qoshe e levis buzet duke biseduar me ty ” – thote plaka Nice. Drama arrin kulmin, plaka Nice ngrihet dhe shkon e merr nje thes me eshtrat e kolonelit Xampa. “Na,gjeneral, merre kolonelin tend. Ate e vrava une…”
