Edmond, Budina. Aktor, regjisor. Lindi ne Tirane, me 21 mars. Kreu Institutin e Larte te Arteve *, me 1974, dhe filloi pune si aktor ne Teatrin Kombetar *. Luajti disa role te suksesshme ne skenen e teatrit ,kryesisht figura te rinjsh optimiste, qendrestare ,rendom te kahjes heroike e romantike, nder to: Brahushi te Kulla e Hutajve, Visari te Komunistet e Ruzhdi Pulahes *, Ismail Qemalit tek Udha e flamurit e Mirosh Markaj*, Adem Adashi te dramatizimi i romanit Shkelqimi dhe renia e shokut Zylo e Dritero Agollit *, Jovani te Ne prag te jetes, Luani te shtepia me dy te porta e R. Pulahes, Huan Salsedo te Monserati, Jani te Karnavalet e Korces e Spiro Comores* etj.
Roli i Ferdinandit ne dramen Intrige e dashuri (nen titullin: Luiza Miler) te F. Shilerit, me patosin tragjik dhe depertimin ne anet rebele te personazhit, sikurse thekset ne dilemat dhe vuajtjen e tij, ishte nje hop i ndjeshem drejt vlerave te eperme aktoriale qe realizoheshin asohere ne kete trupe. Ne vitin 1990 inskenoi si regjisor novelen Nate me hene te Ismail Kadarese*, e cila shenoi haptazi, edhe ne art, fale nje aludimi te qarte e pa medyshje, kundershtimin ndaj diktatures dhe vete diktatorit ne Shqiperi.
Alegoria e vepres per dhunen psikologjike te ushtruar ndaj personalitetit te femres (gjerazi per njeriun), kori i grave ne te zeza (e liga, e shemtuara, e uleta), si dhe mesazhi per emancipim shoqeror, moren jete permes qasjeve, simboleve e figurave te kuptueshme regjisoriale. Ka luajtur edhe ne disa filma si Fijet qe priten, Vendimi, Dollia e dasmes sime, Muri i gjalle etj. E. Budina u be nje nga nismetaret e themelimit te Partise Demokratike ne Shqiperi, duke u angazhuar ne ndryshimet demokratike qe ndodhen ne fillim te viteve ’90. Me 1992, emigroi ne Itali ku edhe jeton. U aktivizua aty ne serialin televiziv italian Un posto al sole.
Me 2004, xhiroi si regjisor filmin Letra ere, bashkeprodhim italo-shqiptar, qe u mireprit nga kritika dhe shikuesit per tisin poetik dhe vizionin, duke u sjelle ne optrine e trajtimit te tij regjisorial dukuri te mprehta sociale te tranzicionit postkomunist ne Shqiperi, sikurse qene dashuria e prindit ndaj femijes, deshperimi i humbjes, krimi i organizuar, kaosi social dhe lendimet qe vijne prej tij, emigracioni i pa kontrolluar etj. Filmi ka fituar Cmimin e pare ne Festivalin e Galios, Itali.
Ne shkrimin per kete aktorin, c’do te thote fjala “optrine”? – rreshti i katert nga fundi i artikullit. Nuk ka fjale ship “optrine”. Ndoshta e keni fjalen per “optiken”!? Dhe kjo, jo nje fjale shqip po te pakten me kuptim, ne kuadrin e permbajtjes.
Po ashtu ne fjaline e varur si me poshte: ” sikurse qene dashuria e prindit ndaj femijes”, fjalia e trete nga fundi i artikullit, koha e foljes eshte jo korrekt. duhet shkruar “sikurse jane”. Dashuria e prindit ndaj femijes nuk ka te shkuar ose te ardhme, eshte njithnje presente dhe e vazhduar.
Pak me respekt per gjuhen shqipe! Te shkruarit bukur fillon me te shkruarin sakte!
Zonja Anila para se te korigjosh te tjeret korigjo veten tende njehere qe na flet per gjuhen shqipe…eshte njithnje presente dhe e vazhduar.
Mos duhet te ishte gjithnje ajo qe ke thene njithnje dhe fjala present mos duhet te jete prezent….